SnuffHeader

Hebban - Cees van Rhienen

Iedere auteur hoopt dat zijn of haar verhalen bij lezers goed overkomen. En, ook niet helemaal onbelangrijk, dat hun verhalen worden begrepen. Hierbij gaat het voornamelijk over de onderdelen die niet expliciet vernoemd en/of beschreven worden. Want bij sommige genres is het niet geschreven woord in bepaalde gevallen vaak nog belangrijker dan het geschreven woord. Fantasie van lezers is onontbeerlijk voor een goede beleving van een verhaal. Dat heeft Hoffschlag goed begrepen en ze geeft haar lezers in 'Snuff' ook alle ruimte om hun fantasie er op los te laten en in gedachten concreet verder uit te werken waar de auteur is gestopt.

De 28-jarige succesvolle Scandinavische thrillerauteur Sixten Jinks, wordt tijdens een signeersessie in een boekwinkel benaderd door een ietwat merkwaardige dame. Ze nodigt hem uit met haar mee te gaan en de volop van zijn succes genietende auteur aarzelt geen moment en samen verlaten ze de winkel, teleurgestelde fans beteuterd achterlatend. Als ze gebruik kunnen maken van een lift, bedenken ze zich geen moment en stappen in een busje dat toevallig langs de kant is gestopt. De bestemming is echter een heel andere dan de auteur zich heeft voorgesteld. Het doel waar hij de signeersessie in allerijl voor heeft verlaten, wordt nooit bereikt...

Hoffschlag heeft dit korte verhaal geschreven op een moment dat het even niet wilde vlotten met haar Projext X-trilogie. Met zijn 119 pagina's is de verwachting natuurlijk minder hooggespannen dan naar het tweede deel van haar trilogie. Toch kan de werkelijkheid in groot contrast staan met de gedachte en dat is ook hier het geval. In 'Snuff' is feitelijk niet het geschreven woord belangrijk maar blijkt dat een gids te zijn om de gedachten van de lezers als een vliegwiel in beweging te zetten. En eenmaal van het dode punt af, is het de individuele verbeelding die het overneemt en alles invult waar door de auteur ruimte voor gegeven wordt. Lezers met een rijke en creatieve geest zullen in gedachten verder fantaseren tot ze een denkbeeldig verhaal hebben van rond de 500 pagina's, lezers die dat ontberen zullen het boekje na 119 pagina's dichtslaan en zich afvragen waarom hun idool dat in godsnaam heeft geschreven. Deze lezer mag zich gelukkig prijzen tot de eerste categorie te horen en een afwijkend en onverwacht verrassend, maar interessant verhaal in 'Snuff' gevonden te hebben. Ook deze stijl biedt perspectief voor toekomstige verhalen.

SNUFFVoorkant

Volg mij op:

AgemoLogoNieuw